Cytaty Osho na Mahavirze
- Gautam Budda mówi, “Nie krzywdź nikogo. Nie krzywdź nikogo, ponieważ to jest grzech.” Mahavira mówi, “Przemoc wszelkiego rodzaju jest grzechem.”
- Mahavira mówi, 'Być niezależnym, odłóż na bok wszelką zależność”.
- Cały wzór społeczeństwa jest sfabrykowany na chciwości i strachu. Kto próbuje wznieść się ponad to, stanowi zagrożenie dla społeczeństwa. Mahavira mówi, “Porzuciłem wszelką chciwość.” On mówi, “Odrzuciłem wszelki strach.” Kiedy jest to możliwe?? Kiedy człowiek może uwolnić się od chciwości i strachu?? Jest to możliwe tylko wtedy, gdy człowiek niczego nie oczekuje od innych. Kiedy będę zadowolony z siebie, kiedy tak się spełnię w sobie, że nie potrzebuję niczego poza mną i nadal mogę żyć, kiedy moja całość, moja pełnia, jest we mnie idealny, moja chciwość i strach same się rozpływają.
- Mahavira mówi, “Ten, który staje się pusty, staje się panem wiecznej energii.”
- Mahavira mówi, że jest atman (soul), ale bez ego: nie ma ego — atman jest.
- Wysiłek jest drogą do Mahavira. Nawet wspominając słowo „odpuść”’ jest wspieranie lenistwa. „Mahavira”’ to nie jest jego imię; nazywał się Vardhamana. Nazywa się Mahavira, ponieważ jego postawa i podejście jest takie, że trzeba pokonać prawdę. To nie jest romans, to jest wojna. A Mahavira wygrał wojnę; dlatego nazywa się go wielkim wojownikiem. „Mahavira”’ oznacza wielkiego wojownika.
- Mahavira mówi, że sama prawda jest względna: on nie ma ostatecznej prawdy. Budda nie ma ostatecznej prawdy. Ponownie trudność polega na tym, że Mahavira i Budda mogą zostać źle zrozumiani, gdy mówią, że nie ma ostatecznej prawdy, ale każda prawda jest względna: w jednej sytuacji może to być jedno, w innej sytuacji może być co innego, a ponieważ wiąże się z sytuacjami, nie może mieć żadnej ostateczności. To sprzeciwia się wszystkim wielkim mistykom. Tylko Mahavira i Budda, dwoje ludzi… Ale znam jedno i drugie, i rozumiem obu lepiej niż ich własnych zwolenników, ponieważ żaden z ich zwolenników nie był w stanie zrozumieć z tego żadnego sensu: albo wszyscy mistycy się mylą, albo Budda i Mahavira się mylą! Mówię, że nikt się nie myli. Mahavira mówi, że prawda ma siedem aspektów, a Budda mówi, że prawda ma cztery aspekty. Naprawdę odnoszą się do wyrażania prawdy. Prawdę można powiedzieć na siedem sposobów według Mahavira. On jest naprawdę logikiem. Ale to, co mówi, nie dotyczy prawdy — jest nieporozumienie. To, co mówi, dotyczy wyrażonej prawdy, niedoświadczony. Kiedy tego doświadczasz, zawsze jest ostateczny, ale w chwili, gdy to powiesz, staje się względny. W momencie, gdy wprowadzasz go w język, staje się względny, bo w języku nic nie może być ostateczne. Cała konstrukcja języka jest względna. Budda nie jest wielkim logikiem, więc zatrzymuje się o czwartej, ale sytuacja jest taka sama. Nie mówią o prawdzie, której doświadczasz w milczeniu, poza umysłem. Nic nie można o tym powiedzieć. W chwili, gdy coś o tym powiesz, wciągasz go w świat względności, a wtedy będą miały do niego zastosowanie wszystkie prawa względności.
- Mahavira był tak głęboko zakorzeniony w postawie wielowymiarowości, że był pierwszym człowiekiem w całej historii ludzkości, który wprowadził teorię względności. Zachodowi zajęło to dwadzieścia pięć wieków. Tylko Albert Einstein, zupełnie inną ścieżką jako naukowiec, przyniósł tę samą wiadomość, ta sama filozofia teorii względności. Mahavira mówi, że cokolwiek powiesz, jest tylko względne. Był tak bardzo w swojej teorii względności, że nigdy nie powiedział ani jednego oświadczenia o niczym — ponieważ każde zdanie pokaże tylko jeden aspekt. A co z innymi aspektami?? Odkrył, że każda prawda ma siedem aspektów. Więc zadaj mu jedno pytanie, a on odpowie siedmioma odpowiedziami, a te siedem odpowiedzi będzie ze sobą sprzeczne. Wrócisz ze spotkania z Mahavirą bardziej zdezorientowany niż kiedykolwiek byłeś — i był najczystszą osobą, jaka kiedykolwiek chodziła po ziemi. Ale jego podejście było wielowymiarowe.
- Mahawira, wtedy medytacja jest sposobem, zwykł czynić każde ze swoich stwierdzeń z „być może”. Jeśli go zapytasz, “Czy istnieje Bóg??” powiedziałby, “Być może.” W tamtych czasach nie było to w ogóle rozumiane — bo jak możesz mówić, “Być może”? Albo Bóg jest, albo nie jest. Wydaje się to takie proste i takie logiczne: “Jeśli Bóg jest…, Bóg jest; jeśli nie jest, On nie jest. Co masz na myśli przez „być może”?” Teraz można to zrozumieć. Mahavira używał w religii tego samego języka, którego używa Albert Einstein w fizyce. Albert Einstein nazywa to teorią względności. Mahavira nazwał swoją filozofię dokładnie tak samo: SAPEKSHAWAD — teoria względności. Nic nie jest pewne, wszystko jest elastyczne, płyn. W chwili, gdy coś powiedziałeś, to już nie to samo. Rzeczy nie istnieją, Mahavira mówi, ale tylko wydarzenia.
- Jeśli zapytasz Mahavirę o Boga, jego odpowiedź będzie siedmiokrotna. Oczywiście nie dostaniesz żadnej odpowiedzi. Chciałeś odpowiedzi Arystotelesa, Tak lub nie. Mahavira mówi tak, Bóg jest. Następnie, on mówi, czekać; nie uciekaj z tym stwierdzeniem, to dopiero początek. Drugie stwierdzenie to: Bóg nie jest. Ale nie spiesz się. Trzecie stwierdzenie to: Bóg jest jednym i drugim — jest i nie jest; a czwarte stwierdzenie to: Bóg ani nie jest, ani nie jest. Piąte stwierdzenie to: Bóg jest nie do opisania. A szósty to: Bóg jest, i jest nie do opisania. A siódmy to: Bóg nie jest, i jest nie do opisania. Nie możesz nic z tego wyciągnąć, pomyślisz, że ten człowiek jest szalony. Gdybyś był zdezorientowany, wrócisz gorzej. Przynajmniej zdziwiły cię tylko dwie rzeczy: czy Bóg jest, czy Bóg nie jest. Teraz jest siedem otworów. Ale współczesna nauka zbliża się bardzo blisko takich otwarć. Fizycy, kopać głębiej, sięgnęli do materii, którą uznali za bardzo dziwną …. Nigdy nie spodziewali się, że w najgłębszym jądrze materii znajdą coś, co przeczy całej ich logice, wszystkie ich prawa. Najpierw próbowali jakoś manipulować materią zgodnie ze swoją logiką — ale nie możesz manipulować rzeczywistością. Wreszcie, Albert Einstein musiał powiedzieć, że jakakolwiek rzeczywistość jest, czy to jest sprzeczne z naszymi prawami i logiką nie ma znaczenia. Będziemy musieli pożegnać się z naszymi prawami i logiką i wsłuchać się w rzeczywistość. Nie możemy zmusić rzeczywistości do przestrzegania naszych praw i logiki. Ale rzeczywistość ma swoją własną logikę i prawa. To nie jest wolność.
- To z powodu tego wielowymiarowego, względne podejście, że Mahavira nie mógł zdobyć wielu zwolenników. Może być bardzo niewielu szalonych ludzi, których nie obchodzi, co to znaczy, którzy po prostu zakochują się w osobowości Mahavirah. Jest pięknym mężczyzną o ogromnej prezencji i wielkości — żeby kilka szalonych ludzi mogło się w nim zakochać. Nie obchodzi ich, co mówi. Obchodzi ich tylko to, kim on jest: “Nie przejmuj się tym, co mówi; spójrz tylko na jego urodę, jego światło — jego oczy z taką wielkością i głębią, i całe jego życie taka pieśń, taka ekstaza. Nie przejmuj się tym, co mówi; to nie nasza sprawa. CZŁOWIEK ma rację. Jego wypowiedzi mogą mieć rację, może nie mieć racji. On sam mówi „być może”.”
- Mahavira był zbyt mądrym człowiekiem dla tych wszystkich idiotów. Zachowywał się wobec ludzi tak, jakby byli z jego zrozumienia. To, co mówił, może zrozumieć Albert Einstein, ponieważ to, co mówi Albert Einstein, jest również z “być może.” To całe znaczenie teorii względności: nic nie można powiedzieć z całą pewnością, bo wszystko jest tylko względne, nic nie jest pewne. Czy możesz powiedzieć, że to jest lekkie?? To jest tylko względne. W porównaniu do jaśniejszego światła może wydawać się bardzo przyciemniony. W porównaniu do miliona razy jaśniejszego światła może wyglądać jak czarna dziura, tylko ciemność.
- W całej historii człowieka, tylko Mahavira zrobił wyróżnienie, które należy zapamiętać — co jest istotne w tym referencji. Mówi, że są dwa sposoby dotarcia do prawdy. Jedna to droga śrawaków. Śrawaka oznacza kogoś, kto słyszy, ten, który potrafi słuchać sercem,. Wtedy nie musi nic robić. Wystarczy słyszeć, i zostanie przemieniony. Druga to droga mnicha, kto będzie musiał się mocno postarać, aby dotrzeć do prawdy. Mój wysiłek nie polegał na tworzeniu mnichów. Dlatego zdecydowałem się przemówić, ponieważ samo usłyszenie Ciebie może się odrodzić. Nic więcej nie jest potrzebne z Twojej strony, z wyjątkiem chęci otwarcia drzwi twego serca,. Po prostu wpuść mnie, a już nie będziesz taki sam.
- Gdy ziarno prawdy wpadnie do serca,, staniesz się ogrodem, zakwitniesz. Wtedy to tylko kwestia czasu i cierpliwości. Ziarno, które wpadnie w glebę serca, z pewnością wyrośnie”. Wykiełkuje, gdy nadejdzie pora roku; wyrośnie wspaniałe liście. A kiedy nadejdzie wiosna, zakwitnie tysiącami kwiatów, zakwitnie. Dlatego Mahavira mówi, że wystarczy właściwe słuchanie. W dobrym słuchaniu, twoje serce jest dostępne dla Mistrza. A kiedy Mistrz zdoła dotrzeć do serca ucznia…, nic więcej nie jest potrzebne. Wtedy płomień przeskakuje z jednej istoty w istotę drugiej. Wtedy zapalona świeca może dalej dzielić swój płomień ze wszystkimi świecami, które jeszcze nie są zapalone. To dosłownie przeskok płomienia z jednej istoty na drugą.
- Jedno z najpiękniejszych powiedzeń, które pokochałam, pochodzi z Mahavira, współczesny Gautamowi Buddzie. Bardzo dziwne stwierdzenie — Mahavira mówi, “Jeśli rozpocząłeś podróż, do której już dotarłeś.” Jeśli ziarno zaczęło kiełkować, wiosna jest niedaleko. Już wkrótce, gdzie nie było nic tam będą piękne kwiaty, o wspaniałym zapachu. Mahavira mówi, że jeśli rozpocząłeś podróż, do której już dotarłeś. Możesz tego nie widzieć w ten sposób, ponieważ twoje rozumienie jest bardzo ograniczone. Nie możesz zobaczyć swojego przyszłego kwitnienia. Ale jeśli człowiek oświecony też nie widzi…, to jaka jest różnica?? Oboje jesteście ślepi.
- Budda mówi, że nie ma Boga, Mahavira mówi, że nie ma Boga, z tego prostego powodu, że idea Boga była niebezpieczna — niebezpieczne w tym sensie, że ludzie czują się chronieni i przestają rosnąć. Jeśli nie jesteś chroniony, jeśli jesteś pod niebem, wtedy musisz polegać na sobie. Wtedy musisz stać się silniejszy, bardziej zintegrowany. Wtedy możesz żyć w piekle lub w niebie; nikt nie może cię nagrodzić i nikt nie może cię ukarać.
- Mahawira — jeden z wielkich mistrzów świata — nazwał stan ostateczny KAIVALYA. KAIVALYA oznacza absolutną samotność… jego słowo jest ogromnej urody. On mówi: Kiedy docierasz do swojego najgłębszego rdzenia, stajesz się całkowicie wolny; a ten stan to czysta samotność — KAIVALYA. i z tego wynika mądrość!, i z tego jest światło, i z tego wynika współczucie!: wszystko się z tego rodzi — więc nie unikaj samotności.
- Budda mówi, że pisma TAKIE JAKIE są fałszywe, wiedza JAKA TAKA jest fałszywa. Jezus ma rację, ale chrześcijaństwo nie ma racji. Mahavira ma rację, ale dżinizm nie ma racji. Z Mahavirą jest wiedza; Dżinizm to wiedza. Wiedza to upadek wiedzy. Wiedza jest indywidualna: wiedza jest towarem, zjawisko społeczne — możesz go sprzedać i kupić, jest dostępny w bibliotekach, na uniwersytetach.
- Nagość ma głębszy wymiar: to znaczy bez wstydu, bez poczucia wstydu; oznacza akceptację swojego ciała w całości takim, jakim jest. Żadnego potępienia w umyśle, brak podziału w ciele — prosta akceptacja, to jest nagość. Mahavira nie jest naga, nie jest członkiem klubu nudystów; on jest nagi, jest nagi jak dziecko. W klubie nudystów nie jesteś nagi. Nawet twoja nagość jest obliczona, to manipulacja z umysłu. Buntujesz się, jesteś zbuntowany, idziesz przeciwko społeczeństwu — bo społeczeństwo wierzy w ubrania, rzucasz ubrania. Ale to reakcja, więc nie jesteś niewinny, niewinny jak dziecko.
- Muszę Ci powiedzieć, Przy okazji, że na świecie jest tylko jedna religia, która pozwala na samobójstwo — dżinizm. To jest rzadkie; tylko Mahavira pozwala na samobójstwo. Mówi, że jeśli możesz umrzeć bardzo cicho, bez żadnej emocjonalności, to jest piękne, nic nie jest w tym złego. Ale trzeba to robić bardzo długo, inaczej nigdy nie wiadomo. Więc musisz przestać brać jedzenie, to wszystko. Człowiek umiera bez jedzenia prawie trzy miesiące. Przez trzy miesiące ciało trwa i trwa, korzystając z jego zbiorników, energia, i jedzenie i wszystko?. Jeden staje się coraz bardziej chudy, ciało znika, wtedy pozostaje tylko szkielet. Trwa to prawie trzy miesiące. Więc Mahavira mówi, że jeśli chcesz umrzeć, i czy to samobójstwo będzie religijnym odpadnięciem, to nie rób tego w pośpiechu. Zrób to po prostu, bo masz trzy miesiące na przemyślenie, i możesz wrócić, nikt cię nie zmusza. I było wielu ludzi, którzy robili to w ten sposób w przeszłości: wiele osób porzuciło życie po trzech miesiącach braku jedzenia — po prostu medytuję, leżeć. Wtedy to samobójstwo jest piękniejsze niż twoje zwykłe życie, ponieważ tak naprawdę nie zabijają się, przenoszą się do innej rzeczywistości.
- W tradycji Jaina śmierć była również wykorzystywana do wzmacniania siły woli. Mahavira jest jedyną osobą na świecie, która pozwoliła, jeśli jakiś poszukiwacz zechce użyć śmierci w tym celu. Nikt inny nie dał takiego pozwolenia. Tylko Mahavira powiedział, że można używać śmierci jako dyscypliny duchowej — ale nie tego rodzaju natychmiastowej śmierci, która następuje po zażyciu trucizny. Nie da się zbudować siły woli w jednej chwili; wymaga dużo czasu. Mahavira mówi, “Idź szybko, i umrzeć z głodu.” Normalnie zajmuje to dziewięćdziesiąt dni, zdrowy człowiek umrzeć z głodu. Jeśli jest słaby w swoim postanowieniu — nawet trochę — pragnienie jedzenia powróci już następnego dnia. Trzeciego dnia zacznie przeklinać, że stworzył dla siebie taką niedogodność, i zacznie szukać sposobów, aby się z tego wydostać. Bardzo trudno jest utrzymać pragnienie pozostania głodnym przez dziewięćdziesiąt dni. Kiedy Mahavira powiedział, “Pozostań głodny i umrzyj,” nie było miejsca, aby ktokolwiek stworzył jakiekolwiek oszustwo, bo za dziewięćdziesiąt dni… każdy, kto ma choćby najmniejszy brak woli, uciekłby znacznie wcześniej w tym procesie. Więc nie da się oszukać. Gdyby Mahavira pozwolił umrzeć przez zażycie trucizny, utonąć w rzece, zeskoczyć z góry, byłaby to kwestia natychmiastowej śmierci. Oczywiście, wszystkim udaje się podjąć decyzję wystarczająco dobrą na chwilę. Ale wojownik, który potrafi pokazać tylko chwilę odwagi, nie przyda się na polu bitwy, bo za chwilę stanie się tchórzem. Okaże się tchórzem z taką samą determinacją, z jaką przed chwilą był odważny. Więc Mahavira dał pozwolenie na popełnienie santhara, zadawanie sobie śmierci jako dyscyplina duchowa. Jeśli ktoś chciałby poddać się ostatecznemu testowi, nawet jeśli oznaczało to dobrowolne spotkanie ze śmiercią, Mahavira dał na to pozwolenie. To naprawdę bardzo ważne i warte przemyślenia. Mahavira jest pierwszą osobą na ziemi, która upoważniła poszukiwacza do przestrzegania tej dyscypliny. Powodów jest kilka.
- Pozostajesz obserwatorem na swoim miejscu — czy jest dzień, czy noc?, czy jest to szczęście czy nieszczęście, czy to porażka czy zwycięstwo. Tak więc, gdy ktoś usadowi się w świadczeniu, że sprawca się rozpływa; robienie nie pozostaje już twoje. Nie pozostajesz już w centrum działania, stajesz się centrum widzenia, świadczyć, porozumiewawczy. Robienie dzieje się wokół ciebie w istnieniu. Mahavira mówi, “Mój żołądek jest głodny, oglądam to; cierń przeszywa mi stopę, a stopa boli,, oglądam to; ciało zachoruje, nadeszła choroba, Oglądam to.” Nawet w chwili śmierci, Mahavira będzie dalej patrzeć, jak ciało umiera. Nie będziesz mógł patrzeć, jak umiera ciało, poczujesz, że umierasz. Jeśli byłeś sprawcą przez całe życie?, wtedy będziesz musiał także umierać. Kiedy zrobiłeś wszystko, komu możesz zostawić akt umierania?? Kto wyrzeka się życia, on też wyrzeka się śmierci. Ten, który obserwował życie jako świadek, obserwuje śmierć także jako świadek. Jeśli sprawka umrze, innymi słowy, jeśli sprawca zniknie, lęki umierają.
- Mahawira, człowiek o ogromnym współczuciu, który przyniósł światu koncepcję niestosowania przemocy, jest bardzo agresywny w stosunku do kobiet. Mówi, że kobieta nie może osiągnąć oświecenia jako kobieta. Najpierw musi zapracować na cnotę, by urodzić się jako mężczyzna, a potem jest możliwość, że zostanie oświecona. Ale jako kobieta całkowicie zaprzeczył takiej możliwości.
- Mahavira mówi, że żadna kobieta nie może dojść do ostatecznego wyzwolenia bezpośrednio z kobiecego ciała. Dziwny, bo ta sama osoba nieustannie uczy ludzi, że nie jesteś ciałem, jesteś duszą. Jeśli jesteś duszą, wtedy pojawia się pytanie, czy dusza kobiety jest również kobieca? Czy dusza człowieka też jest męska?? Dusza nie może być kobieca i nie może być męska. Świadomość to po prostu świadomość, nie ma seksualności, nie ma genitaliów. Ale zapomina, jeśli chodzi o kobietę. On mówi, “Kobieta musi robić wyrzeczenia, praktykować cnotę; wszystko, co pomoże jej w przyszłym życiu urodzić się jako mężczyzna. I wtedy może podjąć wysiłki na rzecz ostatecznego oświecenia. Tylko człowiek może osiągnąć oświecenie. Żadna kobieta nie może osiągnąć oświecenia.” Będziesz zaskoczony, gdy dowiesz się, że pomimo tych wszystkich nauk, jedna odważna kobieta stała się oświecona. Nazywała się Mallibai. Żyła kilkaset lat wcześniej niż Mahavir. Kobieta naprawdę osiągnęła wszystkie cechy oświeconej osoby…. Ma spokój, Sufizm jest zasadniczo kobiecym podejściem do egzystencji, bezwarunkowa miłość, nieustraszoność, absolutna wolność. Musieli ją zaakceptować.
- Mahavira ma bardzo piękne słowo. On używał “słuchacz”, śrawak, o bardzo oryginalnym znaczeniu, i nadał bardzo nowy kształt, nowy niuans. Mówi, czy możesz być po prostu dobrym słuchaczem, nic więcej nie jest potrzebne. Tyle wystarczy: jeśli potrafisz być dobrym słuchaczem — samjak śrawak. Jeśli potrafisz słuchać uważnie z podwójną uwagą, to wystarczy, zostaniesz przebudzony. Żadna inna dyscyplina nie jest potrzebna. Budda użył słowa, “uważność” — Samjak Smriti, właściwa uważność. Mówi cokolwiek robisz, zrób to uważnie; nie rób tego we śnie, zrób to uważnie — cokolwiek robisz. Zrób to świadomie, wtedy świadomość zaczyna krystalizować w pierwszym stanie, czuwanie. Kiedy staniesz się świadomy, kiedy nie śpisz, twoja świadomość może przeniknąć do drugiego stanu, śnić. Nie jest to wtedy trudne. Wtedy możesz stać się świadomy swoich snów; i moment, w którym stajesz się świadomy swoich snów, znikają marzenia. W chwili, gdy znikają sny, stajesz się świadomy swojego snu bez snów, i strzałka idzie dalej. Teraz bądź świadomy, że śpisz, i niebawem strzała przeniknie, — i nagle jesteś w czwartym.
- Mahavira mówi, że nie ma Boga, bo tylko w nieistnieniu Boga człowiek staje się odpowiedzialny”. I zgadzam się z Mahavira, z Buddą, z Nietzsche. Pierwszą i najważniejszą cechą osoby religijnej jest odpowiedzialność za siebie, czuć to “Jestem odpowiedzialny za to, czym jestem. To mój wybór. Dostałem wszystkie alternatywy. Urodziłem się otwarty; nic nie było z góry ustalone. Kimkolwiek jestem, to moja odpowiedzialność — dobry czy zły. Nie ma losu, nie dobrze.”
- Mahavira mówi, “Chcę, żebyś zrozumiał, że jesteś przyczyną tego, czym jesteś.” I to jest bardzo obiecujące. musisz przejść przez wiele koszmarów, możesz to zmienić. Jeśli możesz stworzyć piekło, możesz stworzyć niebo. Jesteś mistrzem. Więc nie czuj się beznadziejny. Im bardziej sprawiasz, że inni są odpowiedzialni za swoje życie, im bardziej jesteś niewolnikiem. Jeśli powiesz, “Moja żona mnie denerwuje,” to jesteś niewolnikiem. Jeśli powiesz, że twój mąż sprawia ci kłopoty, to jesteś niewolnikiem. Nawet jeśli twój mąż sprawia kłopoty, wybrałeś tego męża. A ty chciałeś mieć kłopoty, tego typu kłopoty — to jest twój wybór. Jeśli twoja żona robi piekło, wybrałeś tę żonę.
- Będziesz zaskoczony, gdy dowiesz się, że Mahavira zdefiniował nawet karmę jako materialną. Jeśli jesteś zły i kogoś zabijasz, jest to akt gniewu i morderstwa. Mahavira mówi, że subtelne atomy tych działań przywierają do ciebie jako szumowina karmy i działań. Czyny też są fizyczne, i trzymają się ciebie jak materię. Mahavira wzywa uwolnienie się od tego nagromadzonego uwarunkowania karmas nirjara — odwarunkowywanie. Wszystkie atomy tych karm, które nagromadziły się wokół ciebie, powinny odpaść. Dzień, w którym pozbędziesz się ich wszystkich, to, co po tobie pozostanie, będzie absolutnie czyste. Nirjara oznacza odpadanie atomów działań. Kiedy jesteś zły, to jest akcja, wtedy ten gniew pozostaje z tobą zawsze w swojej atomowej formie. Dlatego gdy ciało fizyczne spada, atomy te nie rozpadają się — bo są bardzo subtelne. Przyjdą z tobą w następnych narodzinach.
- Z drugiej strony wydaje się, że Mahavira osiągnął pełnię; jego istota jest kompletna. Dlatego zaprzecza istnieniu Boga, ale nie można zaprzeczyć istnieniu duszy. Mówi, że nie ma Boga; Bóg nie może być, ponieważ on sam jest Bogiem. Nie może być jeszcze innego Boga, dwóch Bogów. Dlatego ogłasza jaźń. dusza jest Bogiem; każdy z nas jest Bogiem. Nie ma innego Boga niż my. W całkowitej ekstazie Mahavira oświadcza, że jest Bogiem, nie ma nikogo nad nim. Twierdzi, że jeśli istnieje inny Bóg, superlord nad nim, wtedy nigdy nie będzie wolny. Wtedy nie ma możliwości, aby ktokolwiek był wolny na tym świecie; wtedy wolność jest mitem.
- Mahavira rozpuszcza się w sobie, więc zaświadcza, że nie ma Boga. Medytujący nie potrzebuje Boga, ponieważ medytujący nie potrzebuje drugiego jako takiego. Bóg jest też inny, coś innego niż ty. Więc Mahavira mówi, że nie ma potrzeby Boga: Appa więc paramappa — dusza jest Bogiem. Jedyną ukrytą wewnątrz jest dusza, on mówi, a tą duszą jest Bóg, nie ma innego Boga.
- Poza nadświadomością jest nadświadomość zbiorowa; zbiorowa nadświadomość jest znana jako “bogowie” w religiach. A poza zbiorową nadświadomością jest kosmiczna nadświadomość, która wykracza nawet poza bogów. Budda nazywa to nirwaną, Mahavira nazywa to kaivalya, Hinduscy mistycy nazwali to moksza; możesz to nazwać prawdą.
- To jest cała moja wiadomość do Ciebie: Rozpuścić, być w stanie odpuszczenia. Wtedy nie ma śmierci, wtedy nie ma strachu. Wtedy nie jesteś sam, cały wszechświat jest w tobie. Każdy, kto jest przebudzony do prawdy, staje się outsiderem dla wszelkiego rodzaju zbiorowości. Gautam Budda nie jest buddystą, Mahavira nie jest Jaina, Jezus nie jest chrześcijaninem. W historii było bardzo niewiele osób, które były częścią całości. Nic mniej nie wystarczy. Wszystko inne to tylko kiepski substytut. Kiedy mogę zaprzyjaźnić się z kwiatami, drzewami, ptakami i gwiazdami?, kiedy mogę pokochać najmniejsze źdźbło trawy i największą gwiazdę — bo oni są moi, a ja jestem ich — to jaka jest potrzeba należeć do małego?, mała grupa? Dokładam wszelkich starań, abyś się rozpuścił, tak, żebyś zaczął wtapiać się w całość, tak powoli, powoli zapominasz o sobie i pamiętasz tylko otaczającą Cię rzeczywistość. Tak jak kropla rosy spada z liści lotosu do jeziora i staje się jednością z jeziorem?, trzydzieści dwa lata temu moja kropla rosy zsunęła się z liścia lotosu do jeziora pełni.
