Cytaty Osho o korzeniach i skrzydłach

Cytaty Osho o korzeniach i skrzydłach

1. Miłość z wolnością — Jeśli to masz, jesteś królem lub królową. To jest prawdziwe królestwo Boga; miłość z wolnością. Miłość daje ci korzenie w ziemi, a wolność dodaje skrzydeł.
2. Jedyna pomoc dla Ciebie i dla innych, pochodzi z medytacji, ponieważ to medytacja daje korzenie w ziemi i skrzydła na niebie. To medytacja tworzy przestrzeń, w której twój potencjał może się urzeczywistnić. To medytacja, która działa jak gleba, na której nasienie kiełkuje. A możesz być błogosławieństwem dla innych tylko wtedy, gdy najpierw byłeś błogosławieństwem dla siebie. Możesz pomóc innym tylko wtedy, gdy pomogłeś sobie. Jeśli nie jesteś zrootowany, wyśrodkowany, wystarczająco dojrzały, nawet jeśli chcesz czynić dobro innym, na pewno wyrządzisz krzywdę.
3. Niech twoje życie będzie zintegrowane w centrum świętowania. Wybierz tylko to, co świętuje, radosny. Jeśli możesz dalej rzucać wszystko, co jest smutne?, ponury, poważny, wszystko to, co daje ci smutną minę, będziesz szedł we właściwym kierunku. Pielęgnuj wszystko, co przynosi radość, i mówię „wszystkie”: cielesny, psychologiczny, duchowy. Prawdziwe świętowanie jest wtedy, gdy ciało, umysł i dusza tańczą razem,. Gdyby tylko ciało tańczyło, to jest szczęście; czegoś w nim brakuje. To jest bardzo obrzydliwe. Jeśli tylko dusza tańczy, to jest bardzo subtelne, abstrakcyjny, nie z ziemi. Ma skrzydła, ale nie ma korzeni; znowu czegoś brakuje. Pomiędzy nimi jest most umysłu. Umysł może podzielić te dwie rzeczy, może również zjednoczyć dwoje. Kiedy umysł dzieli się, nazywa się to umysłem. Kiedy się jednoczy, nazywa się to medytacją. A kiedy cała trójka tańczy tak razem, jakby byli jednością, to jest ullas, to jest święto. Więc niech to będzie twoim kryterium. Ilekroć pojawia się pytanie, co należy zrobić, to musi być kryterium: jeśli przynosi radość, Zrób to. A cokolwiek sprawia radość tobie, przyniesie radość także innym. Czasami może to nie być zbyt widoczne, ale to jest podstawowe prawo: to, co sprawia Ci radość, z pewnością przyniesie radość wszystkim, a to, co sprowadza na ciebie nieszczęście, z pewnością przysporzy nieszczęścia innym”., prędzej czy później. Bądź całkowicie samowystarczalna, i pamiętaj, że będąc samospełnionym, służysz ludzkości.
4. Osoba prawdziwie religijna będzie miała skrzydła. I będzie też miał korzenie. Korzenie w ziemi i skrzydła na niebie. To jest prawdziwa synteza. A potem religia jest kompletna, całkowity, cały.
5. Spójrz głęboko. Znajdź swoje korzenie. Ta cisza jest cudem, który nosisz w sobie. Głębiej… i głębiej… i głębiej, bez strachu — to jest twoje własne niebo. Otwórz skrzydła i lataj na dowolną wysokość. Nigdzie nie ma przeszkód, potrzebna jest tylko odwaga.
6. Medytacja to sposób na uspokojenie się, w najgłębszym rdzeniu twojej istoty. Po znalezieniu centrum swojego istnienia, znajdziesz zarówno korzenie, jak i skrzydła. Korzenie istnieją, czyniąc Cię bardziej zintegrowanym człowiekiem, indywidualne. A skrzydła są w zapachu, który uwalnia się w kontakcie z istnieniem. Zapach składa się z wolności, kocham, współczucie, autentyczność, szczerosc, poczucie humoru, i niesamowite uczucie błogości. Korzenie czynią z ciebie indywidualność, a skrzydła dają ci wolność kochania, być kreatywnym, bezwarunkowo dzielić się radością, którą znalazłeś. Korzenie i skrzydła łączą się. To dwie strony jednego doświadczenia, a tym doświadczeniem jest odnalezienie centrum twojej istoty. Nieustannie poruszamy się po obwodzie, zawsze gdzieś indziej daleko od naszej własnej istoty, zawsze skierowane do innych. Kiedy to wszystko zostanie porzucone, kiedy wszystkie obiekty zostaną upuszczone, kiedy zamkniesz oczy na wszystko, co nie jest tobą — nawet twój umysł, Twoje bicie serca jest daleko w tyle — pozostaje tylko cisza. W tej ciszy powoli osiądziesz w centrum swojej istoty, a wtedy korzenie wyrosną same z siebie, i skrzydła też. Nie musisz się o nie martwić. Nie możesz nic z nimi zrobić. Przychodzą na własną rękę. Po prostu spełniasz jeden warunek: to jest, być w domu — a cała egzystencja staje się dla ciebie błogością, błogosławieństwo.
7. To właśnie zamierzam ci dać: skrzydła do nieba, do nieba — nieważkość dodaje ci skrzydeł- i zakorzenia się w ziemi!, uziemienie, centrowanie. Ta ziemia i tamto niebo : są dwiema częściami całości. W tym życiu, twoje tak zwane zwykłe życie, musisz być zakorzeniony; i w Twojej wewnętrznej przestrzeni, w życiu duchowym, musisz być nieważki, latać i płynąć, Ruchomy. Korzenie i skrzydła mogę Ci dać- to kwestia własnej podmiotowości, bo jestem tylko położną. Nie mogę wymusić z ciebie dziecka. Zmuszone dziecko będzie brzydkie, i zmuszone dziecko może umrzeć. Po prostu pozwól mi. Dziecko tam jest, jesteś już w ciąży. Każdy jest w ciąży z Bogiem. Dziecko tam jest, a ty już nosiłeś za długo. Dawno minął okres dziewięciu miesięcy. To może być główna przyczyna twojej udręki — że nosisz w łonie coś, co wymaga porodu, co musi wyjść, co musi się urodzić.
8. Zakorzeniony w medytacji, będziesz miał skrzydła współczucia. Dlatego mówię, że chciałbym Ci dać dwie rzeczy: Korzenie w tej ziemi i skrzydła w tym niebie. Medytacja jest tą ziemią, jest tu i teraz; od momentu, w którym możesz zapuścić korzenie, Zrób to. A kiedy korzenie będą już na miejscu, twoje skrzydła dosięgną najwyższego możliwego nieba. Współczucie to niebo, medytacja jest ziemią, a kiedy spotykają się medytacja i współczucie, rodzi się budda.
9. Wchodź coraz głębiej w medytację, abyś mógł wchodzić coraz wyżej we współczuciu. Im głębiej sięgają korzenie drzewa, tym wyższy szczyt. Możesz zobaczyć drzewo, nie widzisz korzeni, ale zawsze są proporcjonalne. Jeśli drzewo sięga nieba, korzenie muszą sięgać do samego końca ziemi. Proporcja jest taka sama. Tak głęboka jak twoja medytacja, ta sama głębia zostanie osiągnięta we współczuciu. Więc współczucie jest kryterium. Jeśli myślisz, że jesteś medytacyjny i nie ma współczucia, w takim razie oszukujesz samego siebie. Współczucie musi się wydarzyć, ponieważ to jest kwitnienie drzewa. Medytacja jest tylko środkiem prowadzącym do współczucia; celem jest współczucie.
10. Żyjemy zakorzenieni w ziemi. Jesteśmy jak drzewa zakorzenione w ziemi. Budda jest ptakiem na skrzydłach na niebie. Teraz te drzewa zakorzenione w ziemi próbują zrozumieć przesłanie ptaka, który nie ma już korzeni w ziemi, kto lata po niebie, kto zna ogrom, nieskończoność nieba. On ma inne rozumowanie, inna wizja. A odległość jest ogromna. Tylko nieliczni mogą mieć kilka przebłysków tego, co Budda próbuje zrobić. Przekazywane jest coś o absolutnej wartości. Jeśli nie możesz zrozumieć, pamiętaj, że nie możesz zrozumieć. Nie mów, jak to picie whisky, palenie łańcuchowe, ksiądz chrupiący popcorn, że Budda jest szalony. Nie mów tak, uważaj na to. Łatwiej powiedzieć, że Budda jest szalony. Wtedy jesteś wolny od odpowiedzialności zrozumienia; wtedy możesz zamknąć.
11. Sam Budda to jedno. Budda ze swoją SANGHA, ze swoją gminą, to inna sprawa. Sam Budda to piękny kwiat, ale prawie niezwiązany z egzystencją, prędzej czy później zniknie, zniknie i stanie się mitem, a ludzie będą się zastanawiać, czy kiedykolwiek istniał, czy nie. Budda z komuną to bardzo, bardzo konkretna rzeczywistość — nie tylko kwiat, bardziej zakorzeniony w ziemi. Mistrz zakorzenia się w ziemi przez uczniów. Mistrz należy do nieba — on może latać, on ma skrzydła, ale nie ma już korzeni. On może zapuścić korzenie tylko dzięki tobie. A kiedy Mistrz zakorzenia się w ziemi, dzieje się z nią coś o ogromnej wartości. Atmosfera, powstaje gleba. Tworzy się nowa psychologia. W tej psychologii zakwitnie wiele, wiele kwiatów. Miłość jest cudem. To jest alchemia.
12. Z mistrzem jesteś złapany. Nie chodzi już o podanie dodatkowych informacji; przeciwnie, mistrz zaczyna oczyszczać cię ze wszystkich informacji, które zebrałeś wcześniej. Mistrz naprawdę myje mózg; jest to proces czyszczenia na sucho. Wprowadza w stan tabula rasa, nic nie jest o tobie napisane — czysta świadomość, która nic nie wie. Ale jak wiedza znika, zaczyna dziać się dziwne zjawisko: zaczynasz bardziej czuć się sobą. Wiesz mniej, ale jesteś kimś więcej. Zaczynasz rozwijać korzenie, zaczynasz rozwijać skrzydła, twoja istota zaczyna się rozszerzać.
13. Kładę nacisk na to, aby mieszkać we wszystkich siedmiu ośrodkach razem. Nigdy nie trać kontaktu z najniższymi, i nigdy nie unikaj latania z najwyższymi. Wykorzystaj wszystkie centra! Wtedy twoje skrzydła będą na niebie, a twoje korzenie będą na ziemi. A doskonały człowiek to spotkanie nieba i ziemi — tak mówią taoiści: spotkanie nieba i ziemi. Tym właśnie jest idealny mężczyzna: spotkanie fizyczności i duchowości, spotkanie ciała i duszy, spotkanie świata i wyrzeczenie, spotkanie prozy i poezji.
14. Mężczyźni kochają rozsądną kobietę — Inaczej, oni NAPRAWDĘ oszaleją — aby utrzymać je z powrotem na ziemi. Kobieta reprezentuje ziemię. Mężczyzna potrzebuje kobiety, ponieważ nie ma korzeni we własnej istocie. On potrzebuje kobiety, ciepła ziemia, ciemna gleba, gdzie może zapuścić korzenie i pozostać zakorzeniony w ziemi. On się boi — ma skrzydła, ale nie ma korzeni. I boi się, że jeśli nie będzie trzymał się ziemi, może go nie być, może zniknąć w nieskończonym niebie i może nie być już powrotu. Ten strach sprawia, że ​​ludzie uganiają się za kobietami. A kobieta nie ma skrzydeł. Ona ma korzenie, świetne korzenie; kobieta jest czystą ziemią. I boi się, że jeśli zostanie sama, nigdy nie będzie mogła polecieć w nieznane. Kobieta nie może być marzycielką jak mężczyzna. To nie przypadek, że kobiety nie stworzyły wspaniałej poezji czy muzyki. Nie mają skrzydeł, są bardzo ziemskie, bardzo pragmatyczny, bardzo prawdziwe — i rozsądny, oczywiście. Oni są tacy rozsądni, dlatego nie piszą poezji. Trzeba mieć trochę szaleństwa, żeby pisać wiersze. Musisz mieć urojenia, megalomania, tylko wtedy możesz pisać poezję.
15. Prem oznacza miłość — ten, kto słyszy miłość i modlitwę. A najgłębiej w waszej istocie jest to centrum, które słyszy modlitwę i miłość. I słyszy tylko dwie rzeczy. Nic innego nigdy do niego nie dociera; wszystko inne pozostaje na obwodzie, na peryferiach. Nie może wejść do głębokiego rdzenia twojej istoty; dociera tam tylko modlitwa i miłość. Kiedy jesteś w głębokiej miłości, jesteś skoncentrowany. Dlatego jesteś skoncentrowany, bo miłość łączy cię z własnym centrum. Dlatego ludzie tak bardzo potrzebują miłości, bo bez miłości czują się nieskoncentrowani, nieukorzenione. Drzewo bez korzeni w glebie jest spragnione gleby, jest głodny ziemi. Tak jest mężczyzna lub kobieta bez miłości: niezwiązani ze sobą. Miłość łączy…. Podobnie jest z modlitwą. Modlitwa jest najwyższą formą miłości, najczystsza forma miłości. W miłości jest ukryte żądanie, nieukryty, przytomny, nieświadomy, ale istnieje pewien subtelny nurt popytu, pożądania, warunków. W modlitwie miłość stała się wolna od warunków, wolny od pragnień, wolny od pasji. W modlitwie miłość jest wolnością. Przestało błagać. O nic nie pyta; zapomniał języka pytania. Przeciwnie, nauczyło się dawać. Kiedy miłość zaczyna dawać, staje się modlitwą. Więc w rzeczywistości, tylko miłość jest mostem. Wyższa miłość jest, tym bardziej będziesz zakorzeniony…. Bardziej uziemiony. Człowiek ma korzenie, podobnie jak drzewa, ale te korzenie nie są widocznymi korzeniami, to jedyna różnica. Inaczej mamy korzenie, ale nasze korzenie są niewidoczne. Potrzebują pożywienia, a pokarm pochodzi z miłości, aw końcu z modlitwy. Zacznij więc od miłości i modlitwy; to jest cała twoja droga. Początkiem powinna być miłość, a końcem modlitwa, i gdzieś pośrodku, miłość przemienia się w modlitwę. Jeśli można kochać i kochać i kochać, pewnego dnia nagle widzi się, że teraz miłość już nie pełza po ziemi, ale wyrosła na skrzydłach i leci w niebo. Wtedy jest modlitwa.
16. Miłość bez pokoju jest gorączkowa, niespokojny. I gorączkowy, niespokojna miłość nie może wznieść się bardzo wysoko, pozostaje pełzając po ziemi; to jest chore. To bardziej pożądanie niż miłość. To bardziej instynkt niż intuicja. To bardziej ciało niż dusza. To bardziej ziemia niż niebo. Nieustannie tworzy burzę w twojej istocie, wstrząsy za wstrząsami. Dlatego miłość bez pokoju nikogo nie spełni. A pokój bez miłości jest martwy, przeziębienie… lodowaty. Nic nie może z tego wyrosnąć: jest jałowy, jest impotentem. Pokój bez miłości może pomóc ci iść w górę, ale nie będziesz mieć korzeni w ziemi. A mężczyzna, aby być w pełni zadowolonym, potrzebuje obu: skrzydła i korzenie. Aby być naprawdę totalnym, trzeba dotknąć zarówno głębi, jak i wysokości. Pokój może zabrać cię na wyżyny, miłość prowadzi cię do korzeni; i gdzie spotykają się miłość i pokój, to jest punkt, który należy osiągnąć, ponieważ jest to spotkanie Boga i świata, ziemia i niebo. Cały mój wysiłek polega na tym, aby pomóc ci dojść do tego punktu. Nie jestem zwolennikiem jednego przeciw drugiemu. Chcę, żebyście byli razem, jednocześnie pełen miłości i pełen pokoju. Wtedy miłość jest zdrowa, cały, a pokój jest żywy i ciepły — i to jest największa magia w życiu. Nie można prosić o więcej.
17. Nie można wybrać jednego i unikać drugiego. Miłość to solidne zjawisko, nie da się go pokroić na kawałki. Tak jak twoje wyżyny muszą być obsypane miłością, twoje korzenie, które trzymają się ziemi, muszą zostać wstrząśnięte, ponieważ każde lgnięcie jest uwięzieniem. Miłość chciałaby dać Ci skrzydła do latania — i z przywiązanym umysłem, z załącznikiem, nie da się latać na otwartym niebie. Po prostu przylgnąć do ziemi, wyhodowałeś wielkie korzenie sięgające głęboko, tak że nikt nie może tobą wstrząsnąć. To ze strachu, ale strach jest właśnie przeciwległym biegunem wolności. Nie czepiaj się niczego — nawet do osoby, którą kochasz. Przylgnięcie zniszczy miłość, do której się przylgnęłaś. Nie daj się zniewolić.
18. Akceptacji trzeba się nauczyć. Jeśli dzisiaj jest ci smutno, czujesz się smutny — To właśnie się z tobą dzieje. Aby uciec od jednego cierpienia, tworzysz kolejne. Nie tylko zaakceptuj, ciesz się tym. Smutek ma swoje cechy. Może dać ci prezenty, których nic innego nie może. Szczęście nigdy nie sięga tak głęboko jak smutek. Gdy jesteś smutny, spróbuj wejść głęboko w siebie, ponieważ smutek może zabrać cię głębiej niż cokolwiek innego. Szczęście wznosi się ku wyżynom. Smutek przesuwa się w głąb. Kiedy jesteś szczęśliwy, wzbić się wysoko, bo nic nie wzniesie Cię tak wysoko jak szczęście. Następnie całkowicie opuść ziemię, i wykonaj skok w górę — latać. Wykorzystaj szczęście. Wykorzystaj szczęście, aby dotknąć wysokości swojej świadomości. A kiedy nadejdzie smutek, Zanurkuj głęboko. Użyj smutku, aby dotknąć głębi swojej istoty. Wtedy zobaczysz, że oba są częścią tej samej drabiny. Ponieważ wzrost jest twój, głębia jest również twoja. Człowiek, który zna tylko swój wzrost i nie poznał swojej głębi, pozostanie płytki. Człowiek, który znał tylko swoją głębię i nie znał swojego wzrostu, pozostanie ponury, smutny, obciążony. Nie będzie mógł latać. Będzie miał korzenie, ale nie będzie miał skrzydeł, i jedno i drugie jest potrzebne. Wielkie drzewo wznosi się wysoko w niebo, a jego korzenie wnikają głęboko w ziemię, w ciemną ziemię. Smutek cię tam prowadzi, a szczęście prowadzi cię do nieba, w światło słoneczne. Korzystaj więc ze wszystkiego, co jest dostępne. Wtedy nie ma potrzeby być smutnym, kiedy jest smutek. Możesz tego użyć, i możesz być szczęśliwy z powodu smutku. A kiedy jest szczęście, nie ma potrzeby się ekscytować. Użyj tego, i nie zwariujesz z tego powodu. Kiedy już wiesz, jak wykorzystać wszystkie swoje nastroje, zostałeś mistrzem. I na tym polega cały duchowy wzrost, medytacji, chodzi o — używać wszystkich metod, wszystkie okna twojej istoty.
19. Pomysły tworzą głupotę, ponieważ im więcej pomysłów, tym więcej ich tam jest, tym bardziej umysł jest obciążony. A skąd może wiedzieć obciążony umysł? Im więcej pomysłów, tym bardziej staje się jak kurz, który zebrał się na lustrze. Jak lustro może odzwierciedlać? Jak lustro może odbijać? Twoja inteligencja jest po prostu przykryta opiniami, kurz, a każdy, kto jest uparty, musi być głupi i tępy. Dlatego profesorowie filozofii są prawie zawsze głupi. Wiedzą zbyt dużo, by wiedzieć w ogóle. Są zbyt obciążeni. Nie mogą latać po niebie, nie mogą mieć skrzydeł. I są tak bardzo w umyśle, nie mogą mieć korzeni w ziemi. Nie są uziemieni w ziemi i nie mogą swobodnie latać w niebo.
20. Całość jest połączona. Odległe słońce wysyła do ciebie swoje promienie, a te promienie są życiem. Jeśli słońce zniknie, całe życie zniknie. Nawet słońce czerpie energię z jakiegoś źródła; naukowcy nie byli jeszcze w stanie znaleźć tego źródła, ale jeśli to źródło zniknie, wszystko zniknie. Wszystko jest ze sobą powiązane, połączone. Ten świat nie istnieje we fragmentach, istnieje jako całość, jedna całość. Dla mnie, “ten” plus “że” to Bóg. Dlatego mówię bardzo sprzeczne rzeczy. Chciałbym Ci dać dwie rzeczy: zakorzenia się w tej ziemi, we wszystko, co ziemskie, i skrzydła do nieba,, we wszystko, co jest teraz dla ciebie abstrakcyjne, we wszystko, czego nie możesz nawet pojąć, którego nie można skonceptualizować. Korzenie w skończoność, skrzydła w nieskończoność… I nie musisz się wyrzekać “ten.” Jeśli się wyrzekniesz “ten,” wyrzekasz się swoich korzeni. To się stało; dlatego twoi mnisi, twój sadhu, wyglądać tak martwo. Wyrzekli się “ten;” są wykorzenionymi istotami. Wyrwij drzewo, a odsłaniasz część ukrytą w ziemi. Wkrótce kwiaty umrą, gałęzie umrą, liście zaczną spadać.
21. Skrzydła widzę nie przeciw korzeniom, ale jako rozkwit korzeni. Drzewa mają skrzydła do nieba — ich gałęzie są ich skrzydłami. Mają korzenie w ziemi i gałęzie w niebie. Chciałbym, żebyś był silnym drzewem — z korzeniami do “ten” i skrzydła w “że.”. Mój Bóg nie jest przeciwko światu. Mój Bóg jest na świecie. Mój Bóg jest światem. Ta ziemia nie jest przeciw niebu!; są to dwie biegunowości tego samego zjawiska.
22. W przyszłości, Wschód nie będzie Wschodem, a Zachód nie będzie Zachodem. Ziemia stanie się globalną wioską — małe miejsce, w którym znikną wszystkie różnice. I wtedy po raz pierwszy powstanie wielka synteza, największy w historii — który nie będzie myślał w skrajnościach, który nie pomyśli, że jeśli wyjdziesz na zewnątrz, jeśli jesteś poszukiwaczem wiedzy, tracisz swoje korzenie w byciu; lub jeśli szukasz w swoim istnieniu tracisz swoje korzenie w świecie, w sferze naukowej. Oboje mogą być razem, a kiedy tak się dzieje, człowiek ma oba skrzydła i może wzlecieć na najwyższe możliwe niebo. W przeciwnym razie masz tylko jedno skrzydło.
23. Dziecko w łonie matki czeka na przyjście na ziemię. Najpierw trzeba zakorzenić się w ziemi; tylko wtedy rozłożysz swoje gałęzie w niebo jak skrzydła. Chyba że masz korzenie, nie możesz rozwinąć skrzydeł do nieba. Im głębsze korzenie, im wyżej idzie drzewo … prawie sięga gwiazd.
24. Droga wszystkich ogrodników: najpierw musisz dać ziemię, nawóz, korzenie do rośliny, a potem kwiaty pojawiają się same. Przyjdą kwiaty, ale nie mogą przyjść bez korzeni. Korzenie i kwiaty są jak dwa skrzydła: jeśli masz oba skrzydła, całe niebo jest twoje. Ale najważniejsze, pierwszy, podstawy, podstawowy, jest korzeniem.
25. Oświecenie jest ostatecznym rozkwitem świadomości. Może się to zdarzyć tylko wtedy, gdy jesteś zakorzeniony w ciele, ale nie może się to dziać tylko z ciałem. Musisz ruszyć do środka, musisz także przekroczyć ciało. Twoje korzenie powinny być w ciele, a skrzydła w duszy.
26. Jeśli się zapalisz, jeśli ludzie widzą w tobie zarówno Zorbę, jak i Buddę, stworzysz wokół siebie wielkie wyzwanie dla wszystkich. Jeśli możesz stać się tak bogaty na zewnątrz i wewnątrz, tak bogaty, że możesz mieć korzenie głęboko w ziemi i skrzydła latające po niebie, tak bogaty, że możesz opanować materię i świadomość jednocześnie, wtedy będzie to zaproszenie, wyzwanie, i ekscytującą podróż dla każdego, kto się z tobą skontaktuje. Bunt jest zawsze zaraźliwy; to jest pożar. Ale powinieneś mieć płomień. Potem gdziekolwiek się ruszysz, będziesz podpalać ludzi — ludzie zapłoną nowym światłem, z nową wizją, z nowym pomysłem, nową koncepcję człowieka i jego przyszłości.
27. Nigdy nie należeć do żadnej organizacji, nigdy nie należą do żadnych świętych pism, kościoły, skronie. Nigdy nie należeć do żadnego klasztoru. Całe to istnienie jest dla ciebie dostępne — rejoice in it, świętować w nim. Żadna religia nie uczy świętowania; uczą celibatu! Jestem absolutnie przeciwny celibatowi i wszystkim dla świętowania. Dokładam wszelkich starań, aby wnieść nowe podejście do życia, za którym tęskniła przeszła ludzkość — nowa wolność, nowe niebo, aby otworzyć skrzydła. Wszystkie religie podcięły ci skrzydła, umieszczanie cię w klatkach i sprawianie, że wierzysz, że to wszystko, czym jest życie. Był powód, dla którego to zrobili. Chyba że odbierzesz ludziom indywidualność i zniszczysz ich skrzydła i wolność, a także odetniesz im korzenie pożywienia, nie możesz ich zniewolić. Nie da się tworzyć armii i wojen; nie da się sprawić, by miliony ludzi cierpiały w ubóstwie — dawno by się zbuntowali. Ale religie trzymają ich przytłumionych przez bojaźń Bożą, ze strachu przed karą w piekle, i przez chciwość, że jeśli będziesz przestrzegać ich przykazań, zostaniesz niezmiernie nagrodzony”..
28. Kobieta nie miała się z czego śmiać, miała tylko rzeczy, nad którymi mogła płakać i płakać. Doskonale wie, jak płakać; ona jest ekspertem od łez. Śmiech był odległym celem. Z czego ta kobieta może się śmiać?? Całe jej życie jest tak bardzo zniszczone: jej potencjał został tak bardzo zmiażdżony, jej indywidualność była trzymana w takiej niewoli, jej skrzydła zostały odcięte, jej korzenie zniszczone. Żadna inna klasa nie wycierpiała tak bardzo z rąk mężczyzny jak kobieta. I urodziła mężczyznę, i wychowała człowieka, i kochała mężczyznę, i była mu towarzyszką w najciemniejsze noce. Była ukojeniem w najbardziej depresyjnych chwilach, była maścią na wszystkie jego rany. Nadal, mężczyzna zapłacił jej tylko niewolnictwem i więcej niewolnictwa.
29. Mów od wewnątrz, użyj głosu, który może zabrać go na skrzydłach na zewnątrz. Tak samo musi być ze słuchaniem: Nie tylko słyszę, słuchać — niech sięgnie do samych korzeni twojej istoty. Tylko wtedy jest komunia.
30. Nie mówię, że to nie może się teraz wydarzyć, Zapamiętaj. Jeśli jesteś gotowy, jeśli jesteś gotów czekać wiecznie, to może się teraz stać, ponieważ ta chwila jest tak samo potencjalna jak każda inna. W tej chwili drzwi Boże są otwarte jak zawsze”.. Ale będziesz potrzebować oczu, żeby zobaczyć, do latania potrzebne będą skrzydła, będziesz potrzebować wrażliwości podobnej do łona, aby otrzymać, będziesz potrzebował niewinnego umysłu, bezmyślny, świadomy, kochający, współczujący. Te rzeczy nie są sezonowymi kwiatami; potrzebują czasu, aby zapuścić korzenie w ziemi.
31. Zorba jest piękna, ale czegoś brakuje. Ziemia jest jego, ale nieba brakuje. On jest ziemski, ukorzeniony, jak gigantyczny cedr, ale nie ma skrzydeł. Nie może latać w niebo. Ma korzenie, ale nie ma skrzydeł. Jeść, pij i bądź wesoły sam w sobie jest doskonały: nic w tym złego. Ale to nie wystarczy. Wkrótce się tym zmęczysz. Nie można po prostu dalej jeść, picie i małżeństwo. Wkrótce karuzela zamienia się w przepraszam! — ponieważ jest powtarzalny. Tylko bardzo przeciętny umysł może być z tego zadowolony. Jeśli masz trochę inteligencji, prędzej czy później okaże się, że to wszystko jest całkowicie daremne. Jak długo możesz jeść?, picie i małżeństwo? Prędzej czy później pojawi się pytanie — po co to wszystko?? Czemu? Nie da się długo unikać tego pytania. A jeśli jesteś bardzo inteligentny, ZAWSZE tam JEST, uporczywie tam, walenie w twoje serce w poszukiwaniu odpowiedzi: Daj mi odpowiedź! — Czemu?