Cytaty Osho na temat relacji mistrza i ucznia

Cytaty Osho na temat relacji mistrza i ucznia

1. Relacja między uczniem a mistrzem jest crescendo miłości, najwyższy szczyt miłości. Miłość nie może wzrosnąć ponad to; to jest ostateczna miłość.
2. W zwykłych relacjach międzyludzkich, potrzebna jest prywatność. A kiedy pytasz o relację Mistrza i ucznia, jeszcze więcej prywatności jest potrzebne, ponieważ jest to transmisja najwyższej możliwej energii dla człowieka. To najwyższy szczyt miłości, gdzie jeden człowiek wlewa się w drugiego, a drugi staje się chłonnym łonem. Nawet lekkie zakłócenie — ktoś obserwuje — będzie wystarczającą barierą.
3. To najwyższy związek na świecie — ważniejszy niż związek miłosny, większy niż jakikolwiek związek. Ponieważ poddanie się musi być całkowite. Nawet w związku miłosnym poddanie się nie jest całkowite, kapitulacja jest częściowa. rozwód jest możliwy. Ale właściwie, jeśli kiedyś zostałeś uczniem Mistrza, jeśli naprawdę zostałeś uczniem, jeśli zostałeś przyjęty, jeśli się poddałeś, nie ma możliwości rozwodu. Nie ma powrotu; it is a point of no return. Wtedy tych dwóch osób już nie ma. Istnieją jak jeden, dwa aspekty jednego, ale nie są dwa.
4. Mistrz jest jak promień światła, Prześwietlenie, a uczeń się odsłania. A im bardziej mistrz penetruje i wie o uczniu, tym bardziej uczeń z czasem staje się świadomy swoich ukrytych skarbów.
5. Komunia to zupełnie inne zjawisko niż komunikacja. Komunikacja odbywa się od intelektu do intelektu — i do tego pomocna jest fizyczna obecność — ale komunia to zupełnie inne zjawisko. It is a love affair. Serca mogą bić w tym samym rytmie, oddalone od siebie o tysiące mil. Nawet jeśli jesteś na innej planecie, it doesn’t matter; serca mogą tańczyć w tym samym rytmie z mistrzem, a potem jest komunia. Możesz być tu ze mną fizycznie, ale jeśli twoje serce nie bije ze mną, jeśli nie jesteś dostrojony do mnie, wtedy następuje komunikacja — Mówię do ciebie, słuchasz mnie — ale komunia się nie dzieje. Relacja między uczniem a mistrzem jest relacją komunii; to jest romans.
6. Jedno narodziny odbywają się przez rodziców, przez matkę. Drugie narodziny mają miejsce, gdy jesteś w intymnej relacji z mistrzem, z Buddą. Drugie narodziny mają miejsce na polu buddy: Budda staje się łonem. Mistrz jest łonem ucznia. Uczeń wchodzi w łono mistrza, znika w mistrzu i rodzi się na nowo.
7. Aby zrozumieć Mistrza, musisz nauczyć się wielkiej sympatii: tylko to stworzy most. Na tym polega relacja ucznia do Mistrza. Możesz słuchać Mistrza nie będąc uczniem. Usłyszysz słowa, ale przegapisz ich znaczenie. Usłyszysz piosenkę, ale tęsknisz za muzyką. You will hear the argument but you will miss the conclusion. You will know what he is saying but you will not be able to see where he is indicating. To understand the significance — which is wordless — to understand the meaning, a totally different kind of relationship is needed. It is not that of a speaker and the audience: it is that of two lovers. It has to be a love affair; then only is there sympathy enough to have a bridge, to have communication.
8. The Master/disciple relationship is the relationship between a caterpillar and a butterfly, a friendship between a caterpillar and a butterfly. the butterfly cannot prove that the caterpillar can become a butterfly; there is no logical way. But the butterfly can provoke a longing in the caterpillar — to jest możliwe. The Master helps you to reach your own experience. On nie daje wam Wed, the Koran, the Bible; rzuca cię do siebie. Uświadamia ci twoje wewnętrzne źródła. Uświadamia cię o twoim własnym soku, własnej pobożności. On uwalnia cię od pism świętych. On uwalnia cię od interpretacji innych. On uwalnia cię od wszelkiej wiary. On uwalnia cię od wszelkich spekulacji, od wszelkich domysłów. On uwalnia was od filozofii, od religii i od teologii. On cię wyzwala, in short, ze świata słów — ponieważ słowo jest problemem.
9. Relacja mistrz-uczeń to romans, najwspanialszy możliwy romans. Uczeń oddaje swoje ego mistrzowi. On się kłania. On mówi: BUDDHAM SHARANAM GACHCHHAMI — Kłaniam się Buddzie, Poddaję się Buddzie, Przyjmuję schronienie u twoich stóp. W chwili, gdy porzuca swoje ego, staje się częścią istoty mistrza. A mistrza nie ma już jako osoby, jest tylko obecnością. A kiedy spotykają się dwie obecności, następuje największy orgazm, największa ekstaza. Ta ekstaza jest celem relacji mistrz-uczeń. Ta ekstaza trwa od wieków w bardzo tajemniczy sposób: mistrz nic o tym nie mówi, uczeń nic o tym nie słyszy, ale siedząc u boku mistrza, cicho czekając, cierpliwie, z modlitwą, pewnego dnia synchroniczność…. One day, nagle, uczeń zaczyna oddychać razem z mistrzem. Jego bicie serca nie jest już oddzielone od bicia serca mistrza. Znikają jako dwoje i stają się jednym. To doświadczenie jedności z mistrzem jest otwarciem drzwi świątyni Boga.
10. Lis jest zbyt przebiegły, by być pokornym. Lis jest zbyt przebiegły, kompetentny i wyrachowany, by wejść w głębszy związek z panem, poruszać się w miłości. Owca nie może być uczniem, ponieważ za bardzo się boi; lis nie może być uczniem, ponieważ lis w głębi duszy jest w podróży mocy.
11. The relationship between the master and the disciple has not to be of the mind. If it is of the mind, then it is the relationship between teacher and student. If it is of the heart, then it is the relationship of master and disciple. Slowly slowly their hearts came closer, became almost one. It is said that before Buddha asked for water, Ananda was ready. Before Buddha said that he was feeling cold, Ananda was already bringing the blanket. A very underground way had opened — no need to say anything.
12. Relacja między mistrzem a uczniem jest najwyższą możliwością miłości — ponieważ nie jest to związek dwóch ciał, nie jest to związek przynoszący jakąkolwiek przyjemność, lub jakąkolwiek gratyfikację, nie jest to związek dwóch umysłów, dwoje przyjaciół, w subtelny, harmonia psychiczna. Nie. Nie jest ani cielesny, ani seksualne; nie jest ani umysłowy, ani emocjonalny. To są dwie sumy, zbliżają się i łączą ze sobą.
13. Ci, którzy naprawdę są ze mną, są na drodze do zniknięcia, odparowujący. Tak jak w porannym słońcu krople rosy zaczynają znikać… w ten sposób uczeń znika, kiedy jest w bliskim związku miłosnym z Mistrzem.
14. To jest prawdziwy związek między uczniem a Mistrzem — niekonfliktowy związek. There is no conflict, jest tylko harmonia, dostrojenie. Poruszają się na tej samej długości fali. nie jestem osobą. If you really love me, też staniesz się nie-osobą. A kiedy ty również staniesz się nie-osobą, nastąpi spotkanie, nie przed tym.
15. Jeśli ufasz Mistrzowi, jeśli kochasz Mistrza, pozostanie dla ciebie dostępny na zawsze. ON JEST WTEDY NA ZAWSZE. Prawdziwe pytanie brzmi: Czy ufasz? Czy kochasz? Czy naprawdę wpadłeś w ten związek, w którym twoje ego zniknęło, gdzie jesteś podporządkowany? Gdzie nie jesteś, tylko zapach Mistrza wypełnia twoją istotę? Wtedy jest na zawsze! Wtedy związek między Mistrzem a uczniem nie jest związkiem czasowym, to nie jest wstępne; to jest wieczne. Ma cechę nieśmiertelności, jakość ponadczasowości.
16. Mistrz zniknął jako ego; on jest czystą radością. A uczeń siada obok Mistrza powoli, powoli uczestnicząc w jego radości, jego istoty, jedząc i pijąc z tego wiecznego, niewyczerpane źródło: AIS DHAMMO SANTANA. I pewnego dnia…i nie można przewidzieć, kiedy ten dzień nadejdzie”; to jest nieprzewidywalne. Pewnego dnia nagle to się stało: rozpoczął się w tobie proces, który ujawnia ci prawdę o twoim istnieniu. Stajesz twarzą w twarz ze sobą. Boga nie ma gdzie indziej: on jest teraz, tutaj.