Cytaty Osho o śmierci – Twoje narodziny były początkiem śmierci

Cytaty Osho o śmierci

1. Twoje narodziny były początkiem śmierci. Od tego czasu nie robisz nic poza umieraniem — codziennie, bez przerwy — chociaż proces jest bardzo powolny. Dotarcie do twojego grobu może zająć siedemdziesiąt lub osiemdziesiąt lat, ale zmierzasz w tym kierunku, odkąd opuściłeś kołyskę… konsekwentnie… nigdy nie biorąc ani jednego urlopu, nigdy nie zbłądzi. Nie ma mowy o zbłądzeniu! Cokolwiek robisz, gdziekolwiek pójdziesz, idziesz w stronę cmentarza. Któregoś dnia nie byłeś… pewnego dnia znów cię nie ma — chociaż istniałeś siedemdziesiąt lat.
2. Narodziny i śmierć to po prostu urządzenia, ponieważ ani narodziny nie są prawdziwe, ani śmierć nie jest prawdziwa. Byliśmy przed porodem, więc jak narodziny mogą być prawdziwe? I będziemy po śmierci, więc jak śmierć może być prawdziwa? Tylko jedno jest prawdą: świadomość, która przychodzi z tobą przez narodziny i idzie z tobą przez śmierć — być może narodziny są drzwiami, i śmierć też! Być może są to te same drzwi, po prostu twój kierunek jest inny.
3. Jeśli rzucisz okiem na siebie, będziesz wiedział, że nigdy się nie urodziłeś i nigdy nie umarłeś. Tak, narodziny i śmierć miały miejsce wokół ciebie, ale nie dla ciebie. Ciało umierało, umysł umierał; rodziło się ciało, umysł rodził się na nowo, lecz ty pozostałeś na zawsze taki sam.
4. W chwili śmierci cała twoja wiedza o świecie rozpłynie się w powietrzu. Tylko jedna rzecz będzie z tobą, i ta jedna rzecz jest stale ignorowana — to jest twoja samowiedza, swoją samorealizację. W rzeczywistości, to jedyna niewiedza — ignorowanie siebie.
5. Poznać życie w jego niepewności, to poznać życie w jego ogromnym pięknie, jest poznanie życia w jego autentyczności. Poznać życie w jego niepewności, bez strachu, jest przekroczenie śmierci, bo życie nigdy nie umiera.
6. Czy kiedykolwiek świadomie patrzyłeś na śmierć?? Czy kiedykolwiek poszedłeś na cmentarz, usiadłeś i pomyślałeś o ludziach, którzy leżą w grobach?? Nie… pójdziesz tylko raz i w jedną stronę — nie wrócisz. Dlaczego cmentarze, cmentarze i miejsca pochówku powstają poza miastem, na uboczu? — żebyś nie musiał się z nimi spotykać. W rzeczywistości, cmentarze powinny być zlokalizowane dokładnie w środku miasta, więc musisz się z nimi spotykać wiele razy każdego dnia, wiedząc doskonale, że ludzie śpiący w tych grobach również pewnego dnia żyli tak samo jak ty, i pewnego dnia i ty będziesz leżeć w takim samym grobie.
7. Pamiętać, jeśli strach przed śmiercią zniknie, wszystkie inne lęki znikną automatycznie, ponieważ wszystkie inne lęki są niczym innym jak produktami ubocznymi głównego lęku, podstawowy strach — strach przed śmiercią. Wejdź w którykolwiek ze swoich lęków, a ostatecznie zejdziesz na dno, i to będzie strach przed śmiercią. Boisz się utraty pieniędzy? Zagłęb się w to, a przekonasz się, że pieniądze w jakiś sposób dają ci poczucie, że jesteś bardziej chroniony, że możesz oprzeć się śmierci bardziej niż biedny człowiek; dlatego boisz się utraty pieniędzy. Jeśli jesteś potężny, politycznie potężny, daje ci to wygląd, jakbyś zwyciężył śmierć.
8. Czas to umysł. Czas to śmierć. Wyjście poza czas jest wyjściem poza umysł i poza śmierć.
9. Zawsze jest śmierć, która przychodzi zanim twoje pragnienia się spełnią. Nawet jeśli będziesz żył tysiąc lat, twoje pragnienia nie zostaną spełnione.
10. I o to właśnie chodzi w sannyasie. Oznacza akceptację niepewności życia, to zaakceptowanie śmierci, oznacza zaakceptowanie faktu, że wszystko może zniknąć w każdej chwili. Twoja miłość, twoja przyjaźń, ty, wszystko jest tylko na chwilę. W następnej chwili płatki uschną, wszystko zniknie.
11. Od narodzin aż do śmierci człowiek śpi długo, czasami śnię z zamkniętymi oczami, czasami śnię z otwartymi oczami, ale marzę tak samo, cały czas.
12. Każdy musi nieść swój własny krzyż, każdy musi przygotować się na swoją ostateczną śmierć — Nie mam na myśli śmierci fizycznej, Zapamiętaj. Śmierć fizyczna przydarzyła ci się wiele razy; miliony razy umierałeś fizycznie. To nie jest prawdziwa śmierć, ponieważ umysł trwa, wchodzi do innego łona, rozpoczyna kolejną grę; znowu cała historia się powtarza. Dalej kręcisz się w kółko; to nie jest prawdziwa śmierć.
13. Prawdziwą śmierć poznaje tylko wielbiciel, który dochodzi do punktu, w którym NIE MOŻE żyć bez Boga, bez Boga nie da się żyć. Kiedy pojawia się taka niemożność, że bez Boga nie można żyć… to właśnie ma na myśli Jezus, ‚dźwigając swój krzyż’. Oczywiście, nikt inny nie może go za Ciebie nosić. Ta śmierć jest tak głęboka, że ​​nikt nie może ci pomóc. Ta śmierć jest tak bardzo wewnętrzna, że ​​nikt nie może do niej podejść z zewnątrz. Nie możesz zostać zamordowany, możesz tylko popełnić samobójstwo — o TEJ śmierci, o TYM wewnętrznym zniknięciu, o TYM subiektywnym unicestwieniu, zaprzestanie.
14. Zdarza się to każdemu medytującemu: im więcej medytujesz, tym więcej mówi twój wewnętrzny głos, “Pozwól ego umrzeć.” Im więcej medytujesz, tym bardziej zdajesz sobie sprawę, że nadejdzie pewna śmierć. A znasz tylko jeden rodzaj śmierci, więc naturalnie błędnie interpretujesz; myślisz, “umrę.” Nie umrzesz, tylko „ja”, ego, osobowość umrze, zniknie.
15. Ale za każdym razem ktoś umiera, coś w Tobie drży. Każda śmierć jest dla ciebie małą śmiercią. Nigdy nie wysyłaj kogoś, żeby zapytał, komu bije dzwon, to dla ciebie opłacalne. Każda śmierć jest twoją śmiercią. Nawet wtedy, gdy z drzewa spadnie suchy liść, to twoja śmierć. Dlatego nadal się chronimy.