Cytaty Osho Zen
- Dla DHYAN, Zen, nie ma odpowiednika w języku angielskim, ponieważ sama medytacja oznacza myślenie — medytować. Jest tam jakiś przedmiot. Pamiętać, dhyan to oryginalne słowo. Dhyan udał się do Chin z Bodhidharmą i w języku chińskim nazwano CH’AN. A potem z Chin pojechał do Japonii i po japońsku stał się pierwszym ZAN, a potem ZEN; ale pierwotnym korzeniem jest dhyan — Chana, Będę, Zen. W języku angielskim nie ma odpowiednika tego słowa. Medytacja to także myślenie, konsekwentne myślenie. Kontemplacja to też myślenie. Może myśleć o Bogu, ale to jest myślenie, a dhyan lub zen to stan bez myślenia. To jest akcja, bez myśli. Myśl potrzebuje czasu.
- Nie możesz oszukać mistrza Zen. Nie przejmuje się tym, co robisz, on jest zainteresowany tym, co robisz w tym momencie. To jest zupełnie inna sprawa.
- Wszyscy mistrzowie zen są przedstawiani w śmieszny sposób. Uczniowie to lubią. Ale te portrety niosą ze sobą cechę, że Bodhidharma jest niebezpieczna, że jeśli do niego pójdziesz, on cię zabije, że nie możesz przed nim uciec, że pójdzie za tobą i będzie cię prześladował, że gdziekolwiek pójdziesz, on tam będzie, że dopóki cię nie zabije, nie może cię opuścić. To jest rzecz przedstawiona u wszystkich mistrzów Zen, a dla ofiar jestem lotosem.
- Życie to tajemnica, i nie ma nic do wyjaśnienia — bo wszystko jest po prostu otwarte, jest tuż przed tobą. Spotkaj się z tym! Poznaj to! Bądz odważny! To jest cały punkt widzenia Zen.
- Zen to wysiłek, aby stać się czujnym i obudzonym. Cała religia jest niczym innym jak tylko tym: wysiłek, aby stać się bardziej świadomym, wysiłek, aby stać się bardziej świadomym, wysiłek, aby zwiększyć czujność, więcej uwagi na swoje życie.
- Zen wierzy, że prawdy nie można wyrazić słowami, mała część, akcja. mała część. Nie możesz tego powiedzieć, mała część.
- ZEN TO TYLKO ZEN. Nie ma nic, co mogłoby się z tym równać. To jest unikalne — wyjątkowy w tym sensie, że jest najzwyklejszym, a jednocześnie najbardziej niezwykłym zjawiskiem, jakie przydarzyło się ludzkiej świadomości. Jest najzwyklejszy, bo nie wierzy w wiedzę, rozumem nie wierzy. To nie jest filozofia, też nie jest religią. To akceptacja zwykłej egzystencji z całego serca, z całą swoją istotą, nie pragnąc innego świata, ponadprzyziemne, supramentalny. Nie interesuje go żaden ezoteryczny nonsens, w ogóle nie interesuje się metafizyką. Nie tęskni za drugim brzegiem; ten brzeg jest więcej niż wystarczający. Jej akceptacja tego brzegu jest tak ogromna, że właśnie przez tę akceptację przekształca ten brzeg — i ten właśnie brzeg staje się drugim brzegiem.
- Wielki cud zen polega na przekształceniu tego, co przyziemne, w świętość. I jest to ogromnie niezwykłe, bo w ten sposób nigdy wcześniej nie podchodziło się do życia, w ten sposób życie nigdy wcześniej nie było szanowane.
- Kiedy rozglądam się dookoła, Zen wydaje się być jedyną możliwością, ponieważ w Zen, Budda i Lao Tzu stali się jednym. Spotkanie już się odbyło. Ziarno jest tam, ziarno tego wielkiego mostu, który może zjednoczyć Wschód i Zachód. Zen będzie punktem spotkania. Ma wielką przyszłość — wspaniała przeszłość i wspaniała przyszłość. Cud polega na tym, że zen nie interesuje się ani przeszłością, ani przyszłością. Całkowicie interesuje się teraźniejszością. Może dlatego cud jest możliwy, ponieważ przeszłość i przyszłość są połączone przez teraźniejszość.
- Zen żyje w teraźniejszości. Całe nauczanie jest…: jak być w teraźniejszości, jak wyjść z przeszłości, której już nie ma i jak nie angażować się w przyszłość, której jeszcze nie ma, i po prostu być zakorzenionym, wyśrodkowany, w tym, co jest. Całe podejście Zen jest natychmiastowe, ale dzięki temu może połączyć przeszłość i przyszłość. Może połączyć wiele rzeczy: może połączyć przeszłość i przyszłość, może połączyć Wschód i Zachód, może łączyć ciało i duszę. Może połączyć światy nie do pokonania: ten świat i tamto, przyziemność i świętość.
- Zen leczy cię z twoich nieprawidłowości. To sprawia, że znów jesteś normalny, to sprawia, że znów jesteś zwyczajny. To nie czyni cię świętym, Zapamiętaj. Nie czyni cię świętą osobą, Zapamiętaj. To po prostu sprawia, że jesteś zwyczajną osobą — zabiera cię z powrotem do twojej natury, z powrotem do źródła.
- Spróbuj zrozumieć Zen poprzez śmiech, nie przez modlitwę. Spróbuj zrozumieć Zen poprzez kwiaty, motyle, słońce, księżyc, nie tylko napad złości, ludzie we wszystkich swoich absurdach. Zobacz całą tę panoramę życia, wszystkie te kolory, całe spektrum. Zen nie jest doktryną, to nie jest dogmat. Rośnie w wgląd. To jest wizja — bardzo beztroski, wcale nie poważny. Bądź beztroski, lekki stąpający. Bądź lekkim krokiem. Nie noś religii jak ciężar. I nie oczekuj, że religia będzie nauką; nie jest. To z pewnością dyscyplina, ale wcale nie nauka. Nauczanie musi być narzucone z zewnątrz, a nauczanie może dotrzeć tylko do twojego umysłu, nigdy do twojego serca, i nigdy, nigdy do samego centrum twojej istoty. Nauczanie pozostaje intelektualne. Jest odpowiedzią na ludzką ciekawość, a ciekawość nie jest prawdziwym poszukiwaniem.
- Zen daje ci dyscyplinę, aby stać się lustrem, dzięki czemu możesz odbijać to, co jest. Potrzebna jest tylko bezmyślna świadomość.
- Zen interesuje się dyscypliną, nie w nauczaniu. Chce, abyś był bardziej czujny, aby widzieć wyraźniej. Nie daje odpowiedzi; daje ci oczy do zobaczenia. Jaki jest pożytek z mówienia niewidomemu, czym jest światło i wszystkimi teoriami na jego temat?? To jest daremne. Po prostu jesteś głupi, odpowiadając na ciekawość ślepca. To, co jest pilnie potrzebne, to leczenie jego oczu. On potrzebuje operacji, on potrzebuje nowych oczu, on potrzebuje lekarstwa. To jest dyscyplina.
- Zen, na pierwszym miejscu, nie jest nauką, ale sposobem na przebudzenie. To nie jest informacja, to nie jest wiedza. Jest to metoda na wstrząsy, żeby cię obudzić. Nauczanie oznacza, że śpisz i ktoś ciągle mówi o tym, czym jest przebudzenie — a ty dalej chrapiesz, a on dalej mówi. Śpisz, On śpi; inaczej nie będzie z tobą rozmawiał. Przynajmniej jak zobaczy, że chrapiesz, nie będzie z tobą rozmawiał.
Potrzebujesz więcej wiedzieć!